گریه هایم که تمام شد زنگ زدم به بابا. بعد جواب پیام کری را دادم و یکهو بنا شد برویم بیرون. همان کافه همیشگی.
حال جفتمان انقدری ناخوش بود که من بنشینم روی صندلی کناری اش و راحت غصه هامان را شریک شویم، وسط هاش هی بخندیم و کری هی بگوید هیس. من یک طوری که یعنی خب گور پدر صاحب کافه بگویم： ولشون کن بابا! خودمونیم دیگه.
دم در بودیم که خواست زنگ بزند به سارا. به خودم یاداور شدم لوس بازی هایم را برای مغان تلنبار نکنم. شماره مغان را گرفتم و تا تماس من برقرار شد، تماس کری شروع نشده بند امد! بعدش هم انقدر کرم ریخت تا من هم تلفن را قطع کردم! کمی سمت خانه ما قدم زدیم. تیکه خوردیم و ماشینی که برای سه دختر جلویی مان ایجاد مزاحمت میکرد ایستاد، یک پسر از ان پیاده شد و کنارشان راه افتاد! یکهو کری بازویم را گرفت و گفت وای! من چجوری این راه رو تنها برگردم؟ همان لحظه عرض پیاده رو را دور زدم، راه امده را بازگشتیم. زنگ زد به خواهرش و ادرس دقیق خانه دوستشان را پرسید. سر کوچه که بودیم از من پرسید：وای! گفتم پلاک چند بودن؟ چند دقیقه بعد گفت：خب دیگه تو برو! راهت دور میشه! گفتم بنده خدا! تو پلاکو یادت میره چجوری ولت کنم برم!؟ وسط کوچه ایستاد و خندید. وقتی رساندمش، خودم دیرم شده بود. رفتم سمت خیابان که ماشین بگیرم. همان اولش که دو تا پشت هم جلوی پام ایستادند حس کردم بیهوده کاریست! ماشین گرفتن سخت شده. ان هم در شب و با این همه الودگی نوری. مگر چه قدر های کنار خیابان زیاد شده اند که این همه ماشین جلوی پای ادم می ایستد؟! اخرش هم پیاده راه خانه را امدم. سر راه زنگ زدم به رامین. بابت تلفن قبلی عذرخواستم. طفلکی. راست میگفت. هر بار صحبت میکنیم همزمان با ۶ نفر دیگر هم حرف میزنم! اینبار که کسی نبود هم رفتم نان خریدم! رامین داشت برایم حرف های مغانی میزد و من فکر میکردم چه قدر از داشتن دوستانم خوشحالم. فهمیده، مهربان و یار. از پله برقی پل هوایی که پایین می امدم گفته بود：حیف که من تهران نیستم! وگرنه برنامه ریزی میکردیم با هم دهنشونو سرویس میکردیم.
لحنم لوس شده بود و تشکر کرده بودم. لحن لوسم را دوست ندارم ولی به بغض و گریه ترجیحش میدم. یاد ان قسمت فرندز افتاده ام که شیر فلکه چندلر باز شده بود و بند نمی امد.
خانه که رسیدم با فکر مکالمه مان لبخند میزدم. مامان پرسید خوبی؟ گفتم اره.
+خبرش رسیده شب یلدا قرار است با سپهر اینها باشیم. ای وای! ساعت خوابم گذشت!
درباره این سایت